Leo

Producent: leo-editor.github.io/leo-editor/
Typ: Edytory tekstu
Przeznaczenie: szkoły, uczelnie, firmy, organizacje
Licencja: MIT
Pobranie: github.com/leo-editor/leo-editor/releases
Platforma: wieloplatformowy
Dokumentacja: leo-editor.github.io/leo-editor/tutorial.html
FAQ:
Forum: groups.google.com/group/leo-editor
Wikipedia (en): en.wikipedia.org/wiki/Leo_(text_editor)
Język polski:
Cena: bezpłatny

Leo to edytor tekstu/outliner o otwartym kodzie źródłowym, w którym klony (wirtualne kopie węzłów konspektu) stanowią główne narzędzie do organizacji, nawigacji, dostosowywania i pisania skryptów.

Leo może manipulować tekstem lub kodem w dowolnym języku programowania ludzkiego lub komputerowego (np. Python, C, C++, Java), ponieważ Leo jest niezależnym od języka lub „adaptowalnym LPE” (środowisko programowania literackiego). Podświetlanie składni jest dostępne dla wielu różnych języków programowania.

Leo jest napisany w Pythonie i może być rozszerzany za pomocą wtyczek napisanych w Pythonie. GUI wykorzystuje zestaw narzędzi Qt; edytor uwzględniający składnię, jest oparty na Scintilla. Kontury Leo są przechowywane jako pliki XML.

Najważniejszą funkcjonalnością Leo, oprócz edycji tekstu, jest konspekt, z „szerokim zakresem wygodnych funkcji do strukturyzowania i zarządzania konspektami” zarówno poprzez przeciąganie i upuszczanie za pomocą GUI, jak i za pomocą poleceń klawiatury. Panel konspektu Leo pokazuje drzewo węzłów danych. Węzły zawierają nagłówki, tekst główny i inne informacje. Nagłówki naturalnie służą jako opisy tekstu głównego. Na przykład węzły @file to węzły, których nagłówek zaczyna się od @file.

Drzewa Leo są w rzeczywistości skierowanymi grafami acyklicznymi; węzły mogą mieć więcej niż jednego rodzica. Leo nazywa takie węzły klonami. Klony pojawiają się w kilku miejscach w panelu konspektu. Widoki to po prostu węzły, których dzieci zawierają klony. Pojedynczy konspekt może zawierać dowolnie wiele widoków węzłów w nim zawartych.